Biliyordum böyle olacağını...
Bir blog yazmaya başlayınca sürekli elin üzerinde olmalı. Yazılarını okuyanları yanlız bırakmamalısın. Ama bir koltukda 5 karpuz olunca olmuyor, olmuyor, olmuyor.
Öyle yoğun bir temponun içine girdim ki hayatımda ilk defa 400 kişiye karşı yapacağım konuşmaya hazırlanmak, çalıştığım şirkette gönüllülerden oluşan sosyal sorumluluk grubunun 8 Mart Dünya Kadın'lar gününde çıkaracağı yemek kitabının hazırlıkları ile uğraşmak, bir de üzerine 7 ülkede yeni bir işin kurulmasını yönetmek yazılarımı aksatmama sebep oldu. Yazılarımı okuyan bütün anne ve babalardan biraz daha sabır rica ediyorum. Hafta sonunda yoğunluğumun büyük kısmı tamamlanmış oluyor. O zaman o kadar çok yazacak şey var ki...
En azından bana çocuklarının durumu yazmış ve benim mesajı bekleyen anneler için yazacağım. Size söz :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder